Bushcraft man

Zapach dobrze wypieczonego ciasta chlebowego zawsze był dla mnie czymś niesamowitym.  Osiągniecie takiego rezultatu w warunkach domowych nie stanowiło problemu, co innego powtórzenie tego dysponując żeliwnym naczyniem i ogniskiem – tutaj zaczynały się schody. Po kilku próbach upieczenia większego bochenka chleba w typowym kociołku (a doświadczenia z przygotowywaniem potraw w nim mam wiele) stwierdziłem że to co wychodzi raczej mnie nie satysfakcjonuje a jedzenie mokrego ciasta lub drapanie spalenizny nie jest oczekiwanym rezultatem. Jedyne co dało się zrobić w kociołku to wypiek wielkości dwóch, trzech kajzerek. W ramach próby wyjścia z impasu zakupiłem żeliwny garnek z przykrywką na trzech nóżkach o pojemności 7,2 litra. Do naczynia była dodana rączka. Przesyłka ciężka ale dobrze zapakowana, w domu nie postała długo. W ramach testu poszło prawie jak zawsze ciasto drożdżowe ale dość pracochłonne, po wyrobieniu w misce musi odczekać 7-8 godzin do całkowitego wyrośnięcia a po...

     Początek września to tak naprawdę początek jesieni w ciepłym wydaniu a jesień zawsze kojarzy mi się z ogniskiem i zapachem spalanych liści. Idąc tym tropem postanowiłem wykorzystać dobrą pogodę i wybrać się na próbne wędzenie metodą „terenową”. Postanowiłem zbudować bushcraft’ową wędzarkę 😊 . Uzbrojony w nóż, łopatę i boczek wybrałem się nad rzekę w poszukiwaniu dobrego miejsca do ustawienia mojej „wędzarki” Najlepszym miejscem okazała się kilkumetrowa, piaskowa skarpa schodząca nie aż tak stromo do rzeki. Następnie wykopałem coś w rodzaju dakota fire hole. Piszę „coś w rodzaju” ponieważ jeden otwór był pionowy w skarpie a drugi na jej górnej płaszczyźnie. Łączył je prawie metrowej długości kanał.  Dla czego bushcraftowa dakota fire hole? Spełnia ona założenia typowej wędzarki – daje możliwość wytworzenia ciepłego dymu – nie gorącego, tak aby umożliwić kilkugodzinne wędzenie bez parzenia mięsa. Oczywiście wszystko zależy od prowadzenia ognia. Drugim wyzwaniem...